Siyaset, karşıt görüşlerin bir araya gelerek ortak bir çıkar doğrultusunda fikir birliğine varmasıdır. Açıklamasına bakarak günümüz siyasetinin de bu tanıma uyacağını düşünseydik ya da gerçekten böyle bir durum olsaydı telaffuzu gibi kendisi de bir hayli hoş olurdu.
Siyaset insanlığın doğuşuyla var olup ebediyen de sürecek bir kavramdır.
İlkel insanlar da ateşi icat ederken belki siyaset yapmışlardır, kim bilir. Aslında en güzel siyaseti çocuklar yapar. Okulda herkes kendi partisini kurar. En iyi konuşan başkan olur. Türlü vaatler verir, seçilmeden önce. Ve sonra...
İnsan anlıyor, siyaset olmadan olmaz.
Nedense tüm sohbetler siyasete açılıyor, misafir gelir siyaset, gidersin siyaset. Herkes kendi fikrinin doğruluğunu ispat etmek için adeta küçük çaplı savaş çıkarır. Kahveye kırk yıl hatır, siyasete ise ömürlük...
Sürekli siyasetin konuşulduğu ülke kaçıncı sınıf sayılırdı sahi? Ya da neden biz devamlı bunu konuşuyoruz? Siyasi başarısızlık mı, yoksa ihtiyaç mı?
Mükemmel hayat yok, olağanüstü güzel yaşanan ülke de yok. Ama daha iyileri var. Bizim ülkenin eteğine sadece içeriden değil, dışarıdan da çok asılan var. İç ve dış düşmanlar. Hep oldular, sanırım hep de olacaklar. Dünya ekonomisiyle birlikte ve değişen koşullardan büyük ölçüde etkilenen bir Türkiye var. Pahalılık almış başını gidiyor. Değersizleşen para birimimiz… Eh, yukarı ve aşağı herkes nefsinin kölesi olmuş. Ülkece tasarruf planlaması gerekiyor ve bunu ilk başta vazife başındakiler icra etmeli. Adaleti çok sorgulamıyorum zira aramız hayli bozuk...
Çok isterdim, siyaset yerine güzellikler konuşulsun. Edebiyat insanı olduğumdan, belki de. Kitapların, şiirlerin kanat açtığı ülke vatandaşı olmayı çok isterdim. Daima mutlu yaşanmaz, evet ama maddiyatın kimseyi zorda kalmasına sebebiyet vermemesini isterdim. Ütopik hayallere benzese de, insan isteseydi her şeyin üstesinden gelirdi. Geçmişte kaldı umutlar, gelecek için ağaçlar tekrar tomurcuklanır mı yeniden?
Yorum Yazın